Ewangelia według św. Marka

Jezus powiedział do swoich uczniów: „W owe dni, po wielkim ucisku słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą padać z nieba i moce na niebie zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i zbierze swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do szczytu nieba. A od drzewa figowego uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabiera soków i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie, że to się dzieje, wiedzcie, że blisko jest, we drzwiach. Zaprawdę powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec” (Mk 13,24-32)

Komentarz do Ewangelii

Jak rozpoznać nadchodzącego Pana? Jezus zostawia nam kilka wskazówek. Przede wszystkim chce, abyśmy umieli obserwować i rozeznawać, rozpoznając znaki. Czego możemy się spodziewać tuż przed ponownym przyjściem Chrystusa? Wyjątkowych zjawisk kosmicznych, takich jak spadające gwiazdy, zaćmienie słońca i utrata blasku księżyca. Kiedy to wszystko będzie miało miejsce? „O dniu owym nikt nie wie”, nawet sam Jezus. To sprawa tak wielka i poważna, że złożył ją całkowicie w dłonie swojego Ojca.
W zapowiedzi Jezusa pewne jest, że On przyjdzie. Nie możemy tego faktu pomijać, czy bagatelizować. Takie zachowanie byłoby zbyt niebezpieczne. Dlatego naszym zadaniem jest bycie gotowym. Możemy przygotować się przez obserwację, odczytywanie znaków czasu pojawiających się w naszym życiu i na świecie. Szukajmy tego, co wskazuje nam na Boże działanie. Przecież w rzeczywistości każdy dzień przybliża nas do Boga. To właśnie jest powodem, dlaczego powinniśmy odszukiwać Jego znaków i Jego obecności wokół nas każdego dnia – niekoniecznie wielkich. Zacznijmy od tego, co proste i niepozorne.