Ewangelia według św. Marka

Jezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. “Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien”. I mówił do nich: “Gdy do jakiegoś domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakimś miejscu was nie przyjmą i nie będą was słuchać, wychodząc stamtąd, strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich”. Oni więc wyszli i wzywali do nawracania się. Wyrzucali też wiele złych duchów, a wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali. (Mk 6, 7-13

Komentarz do Ewangelii

Wysłał ich „po dwóch” – czyli nie w samotności, ale we wspólnocie. Niedobrze, kiedy człowiek jest sam. Z czasem samotność może stać się piekłem. Jesteśmy powołani do życia we wspólnocie. Żeby mogła zaistnieć wspólnota potrzebne jest budowanie relacji co najmniej dwóch osób. Tych Dwunastu posłanych po dwóch idzie dalej, żeby budować relację z innymi, których spotkają na swojej drodze. Bo gdzie dwaj albo trzej są obecni w Boże imię, tam mieszka Bóg. Budowanie relacji to także zmierzenie się z własnym egoizmem, to zdolność łączenia a nie dzielenia. Tacy od początku byli i są prawdziwi chrześcijanie.